Kertész – “i pafati” i Auschwitz-it


Vërtetë, ju nuk jeni fajtor zotëri. E megjithatë, kjo nuk do të thotë se keni shpëtuar. Falë përceptimeve shqisore, fatalisht, njeriu është një qenie regjistruese. Sepse ja, qëllon që ju jeni prezent pikërisht aty, fare rastësisht, por kjo është mjaftueshëm sa për tu goditur nga përvoja e rastit. Dhe pastaj, në fund fare, kur ju të keni shpëtuar, vetvetiu, kjo ju vë siglën e të mbijetuarit: një herë dëshmitar, përherë dëshmitar. Në fillim mund t’ju duket si një obligim që e keni marrur vetë përsipër, por më pas, shumë shpejt, do ta kuptoni që statusi i dëshmitarit, do të jetë i pashqitshëm nga ju. Nga andej e tutje, jeta juaj do të jetë një dëshmi që frymon, dhe vetë ju, një dëshmitar misionar. Misioni juaj do të jetë memorial dhe ju si misionar, do të mund të zgjedhni mes disa formave të përhapjes së tregimit të këtij misioni, misionit tuaj.

Continue reading “Kertész – “i pafati” i Auschwitz-it”